Het zout der aarde (Mattheüs 5:13)

Het was 23.00 uur op zaterdagavond 17 mei jl. op de camping waar we met een groep jongeren van de JonG club bivakkeerden in een aantal tenten. De kids waren weg voor een dropping. Om ons heen stonden diverse caravans met daarin veel gepensioneerde stelletjes die genoten van de stilte in het natuurgebied. Terwijl de camping in diepe rust geraakte, kwamen onze jongeren terug. Om 01.00 uur werden nog hamburgers gebakken en tot 03.00 uur waren ze druk bezig met overlopen naar elkaars tenten, werd er gejoeld en gelachen. De leiding was al naar bed en verwachtte elk moment dat de andere campinggasten hun beklag zouden komen doen.

In Mattheüs 5:13 zegt Jezus: “Jullie zijn het zout van de aarde”. Het is een korte zin, maar met een diepe betekenis. Jezus spreekt deze woorden uit tijdens de Bergrede, waar Hij zijn leerlingen en de menigte onderwijst over het Koninkrijk van God. Door te zeggen dat zijn volgelingen het zout van de aarde zijn, geeft Hij een duidelijk beeld van de rol die wij als christenen in de wereld mogen en moeten spelen. In de tijd van Jezus had zout meerdere functies. Het gaf smaak aan eten, maar werd vooral gebruikt om voedsel goed te houden. Zout zorgde ervoor dat dingen niet bedierven. Als christenen worden wij dus opgeroepen om “smaak” te brengen in een wereld die soms bitter of leeg kan voelen, en om het goede te bewaren in een wereld die snel kan vervallen in onrecht, haat en egoïsme. Voor jongeren vandaag betekent dit: laat in wat je doet iets van Jezus zien. Dat hoeft niet groots of opvallend te zijn. Het zit juist in de kleine dingen: eerlijk zijn op school, aardig zijn voor iemand die buitengesloten wordt, je stem gebruiken voor rechtvaardigheid, of gewoon luisteren naar iemand die zich alleen voelt. Het gaat erom dat jouw manier van leven een verschil maakt — dat mensen iets van God in jou kunnen proeven. Jouw houding, jouw keuzes, jouw woorden: ze kunnen andere jongeren inspireren, bemoedigen en richting geven.

Op de camping hadden we de volgende morgen uur een moment van meditatie met onze groep. We zaten in een grote cirkel in het gras. Er was een korte overdenking en we zongen enkele bekende Christelijke liederen. Ik zag een mevrouw uit een van de caravans komen die dicht bij onze tenten stond. Ik liep er naar toe en voordat ik mijn excuses kon maken voor de geluidsoverlast van de nacht ervoor vroeg ze: “Zijn jullie een Christelijke groep”? Ik bevestigde dat en ze zei “Ja ik hoorde net een Christelijk lied dat ik zelf ook zo mooi vind, ik zat hardop mee te zingen”. We spraken nog even verder en bij het afscheid zei ze: “ik vond jullie gelijk een bijzondere groep, ik zag hoe leuk de kinderen met elkaar omgingen. Er hing zo’n positieve sfeer om jullie heen”.

Christen-zijn is geen passief label, maar een actieve levensstijl. Jezus roept je op om het verschil te maken. Durf anders te zijn, juist omdat je weet wie je volgt. Wij zijn het zout van de aarde. De wereld heeft ook jongeren nodig die durven te leven vanuit geloof, hoop en liefde.

Hilko Hartog