‘De kerk gaat door van generatie op generatie, dat geeft hoop.’
In de kerk op Rhoon komen ze al jaren. Lisanne (28) en haar oma Maaike (93). Het is een belangrijke plek in hun leven. Het geloof is er doorgegeven aan volgende generaties en samen kijken ze vol dankbaarheid terug op waardevolle herinneringen aan de kerk en op de manier waarop het geloof een rol speelt in hun leven.
Mooie herinnering
‘De doop van mijn kinderen’ antwoordt Maaike op de vraag wat de mooiste herinnering aan de kerk is. ‘Daar voelde ik Gods nabijheid. Ik was blij dat ik ze bij God mocht brengen. De liefde en warmte, het gevoel van gedragen te worden. Ik wist toen dat ik het niet alleen hoefde te doen.’ Dat gevoel herkende Lisanne tijdens haar belijdenis. ‘Mijn belijdenis was een bijzonder moment. Ik heb daar toen vooraf veel over getwijfeld. Wist ik wel voldoende van de Bijbel enzo? Maar op die bewuste dag en de periode daarna voelde ik heel sterk dat het goed was en dat God erbij was.’ ‘Je hoeft de Bijbel niet uit je hoofd te kennen, je blijft een mens’, vult Maaike aan. ‘Als je zijn nabijheid maar zoekt. Je kan bidden als je op de wc zit, bij wijze van spreken.’
Je hoeft de Bijbel niet uit je hoofd te kennen
Die belijdenis was voor Lisanne ook een soort keerpunt. ‘Ik heb toen ervaren dat het al voldoende is om te zeggen: “Ja, ik wil U volgen en dit met U samen doen, het hoeft niet perfect te zijn.” Ik werd daarna veel zekerder over mijn plek in de kerk. Ik durfde meer te doen.’ Ook de preken op zondag zijn voor Maaike een inspiratiebron. ‘De verhalen over de wonderen, daar leef ik echt in mee.’ In het verhaal over het eerste wonder van Jezus bijvoorbeeld, daarin zit een belangrijke les. ‘Jezus maakte zelf wijn van water. Je mag dus ook echt genieten van het leven. Jezus voorkomt zelfs dat het feest zou mislukken.’
Lisanne merkt op dat zij een verschil ziet tussen de generaties als het gaat om preken die inspireren. ‘Ik denk dat jongeren op zoek zijn naar: wat kan ik er mee in mijn dagelijks leven, heel concreet? En dat er voor ouderen meer waarde ligt in de Bijbelverhalen zelf en daar lessen uit halen door erin mee te leven’
Levensles
Er zijn van die lessen in het leven die lang met ons meegaan. ‘Mijn schoonmoeder lag op sterven, na jaren van ziekte. Ze zei tegen me: wacht niet tot aan het einde van je leven, met het zoeken naar God. Dan ben je zo druk met lichamelijke klachten. Dus zoek elke dag God en aanbid Hem, ga maar op je knieën als je dat nog kan.’
Ik heb toen ervaren dat het al voldoende is om te zeggen: “Ja, ik wil U volgen en dit met U samen doen, het hoeft niet perfect te zijn.
Voor Lisanne is haar opa daarin een belangrijke inspirator. ‘Opa lag hier in de kamer in zijn bed en hij zei tegen mijn vader; al is het nog zo donker, er is altijd een licht. En met dat licht bedoelde hij God, dat Hij er altijd is. Dat vergeet ik nooit meer.’
Hoop voor de kerk
Welke droom is er voor de volgende generatie in de kerk? ‘Wat de toekomst brengen moge’, antwoordt Maaike met de tekst uit het bekende lied. ‘Ik hoop dat de ouders het geloof aan de kinderen doorgeven en dat de kerk mag blijven bestaan. Het zal vast niet zo blijven zoals ik gewend ben, maar als de kerk maar blijft en het evangelie gedeeld wordt.
Ik hoop dat de ouders het geloof aan de kinderen doorgeven.
Er zijn dan geen gereformeerden en hervormden en Rooms katholieken meer. Het enige wat dan nog telt is dat je een open deur mag vinden aan het einde. Lisanne hoopt dat de nieuwe generatie zich ook thuis mag voelen in de kerk, samen met de mensen die er zijn. ‘En dat we met elkaar mogen groeien.’
